سازی که برای درام ایرانی کوک نمی شود
تاریخ انتشار: ۶ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۴۸۳۶۰۱
یادداشت: مجتبی احمدی – دبیر گروه فرهنگ و هنر – خبرگزاری برنا
یکی از مولفه های مهم وموثر در دنیای درام قطعا موسیقی و استفاده از سازهایی است که با حساب وکتاب می تواند نقش موثری در انعکاس پیام اثر و اتفاقات وحوادث و موقعیت ها داشته باشد. این در حالی است که در سالهای اخیر شاهد این هستیم که به دلایل مختلف با این موضوع آن قدرها که باید جدی برخورد نمی شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
اگر چه فیلمنامه ، کارگردان، بازیگران و ... عناصر اصلی یک سریال تلویزیونی هستند ومتریال دیگر از تیم تلویزیونی گرفته تا دیگر اجزای تشکیل دهنده درام نقشی موازی اما موثر در اقبال اثر دارند اما باید گفت نادیده گرفتن جایگاه هر یک از موارد فوق از طراحی لباس و گریم و صحنه گرفته تا نور و تصویر و ... باید در قواره های استاندارد باشند تا محصول اثری در خور باشد .
متاسفانه در سالهای اخیر شاهد این بوده ایم که هر آنچه که می شود را به دلیل جریان اقتصادی پروژه ها حذف می کنند و در واقع اولویت را بر روی نام ها و ویترین پروژه ها می گذارند در حالی که فراموش نکنیم بازیگران هم برای بهتر دیده شدن و تاثیرگذاری نقش هایی که در دل یک درام ایفاگر آن هستند به دورچین هایی مانند موسیقی ، گریم و ... نیازی انکار ناپذیر دارند.
تا چندی پیش شاهد این بودیم که به دلیل وضعیت بودجه در پروژه ها به جای ساخت موسیقی افرادی متبحر استخدام می شدند و بر اساس تم و فضای داستان کار انتخاب موسیقی را با عدد و ارقامی به مراتب پایین تر به عهده می گرفتند .اما اخیرا شاهد این مسئله هستیم که بدون توجه به فضای داستان از چهره های آماتوری که موسیقی ودرام و موسیقی برای درام را نمی شناسند سود می برند و حتی مخاطب عام هم متوجه می شود که این جنس از موسیقی برای این موقعیت و سکانس و فضای دراماتیک مناسب نیست.
اگر از جایگاه موسیقی و تاثیری که می تواند بر ژانر کار گذاشته و حتی در معرفی کاراکترهای و شخصیت ها موثر واقع شود به راحتی عبور کنیم نمی توانیم از موسیقی موثر بر کلیت اثر که حداقل احترام به جایگاه موسیقی در درام است صرفنظر کنیم.
طبیعی است که سازها بر اساس تعریف و اصواتی که از آنها شنیده می شود می توانند کمک حال کارگردانی باشند که گاهی نیاز است تماشاگرش را مستقیم به موضوع و فضای کار نزدیک نکند. در واقع در این شرایط موسیقی می تواند جایگاه تعلیقی برای درام داشته باشد و در جایی موسیقی می تواند پاساژی باشد بر موقعیت های فیلمنامه تا کارگردان موضوع و مطلبش را در شرایطی ویژه طرح کند.
با چند مثال بالا به دنبال این بودیم که به موضوع ؛
- جایگاه موسیقی در درام
- جایگاه موسیقی در معرفی شخصیت ها
- جایگاه موسیقی در تعلیق های اثر نمایشی
- جایگاه موسیقی در پاساژهای روایت قصه
- تاثیر انتخاب سازها بر برقراری ارتباط درام با مخاطب
و ...
برسیم. اما بدیهی است که در جریان اقتصادی پیش رو اولویت ها تغییر می کند و صاحبان اثر تنها به زرق و برق ظاهری سریال ها توجه کرده و موسیقی هایی اشتباه و نامرغوب نه تنها بر اثر کمک نمی کنند که عاملی موثر در آزار مخاطب هستند و شاید سازندگانی که در کارشان حرفه ای برخورد نمی کنند وتنها به وجوه بیزینسی کار می پردازند متوجه این خلل دراثرشان نشوند و حس کنند چگونه می شود با یک داستان جذاب و کلی بازیگر گران و چهره هم در جذب مخاطب شکست خورد.
قطعا موسیقی یکی از اجزای تشکیل دهنده موفقیت یک اثر نمایشی است که عبور از آن می تواند در جایی کلیت کار را تحت الشعاع قرار دهد.
انتهای پیام/
آیا این خبر مفید بود؟ 0 0
نتیجه بر اساس 0 رای موافق و 0 رای مخالف
منبع: خبرگزاری برنا
کلیدواژه: موسیقی سینما سریال خواننده
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۴۸۳۶۰۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
استقبال از ماه رمضان با موسیقی
ساکنان قدیم تهران با موسیقی به استقبال ماه رمضان میرفتند. آنها خوشذوق بودند و برای استقبال از رمضان و نیز پیشواز افطار و سحر، موسیقی رمضانی داشتند.
به گزارش همشهری آنلاین؛ تهرانیها اعتقاد داشتند مهمان با روحیه شاد و سرشار از انرژی به مهمانی میرود، حال اینکه میزبان این سفره گشودهشده، خداوند تبارک و تعالی است.
اردشیر آل عوض، تهرانپژوه، با اشاره به این موضوع میگوید: «تهرانیها با نزدیک شدن به ماه مبارک رمضان، به وسیله موسیقی رمضانی، شور و شوق آمدن ضیافت الهی را به مردم منتقل میکردند. شما نمیتوانید به مهمانیای بروید که بهترین ماه خداست، ولی غمزده و نالان و ناراحت باشید.»
آل عوض ادامه میدهد: «جالب است بدانید که موسیقی رمضانی، یک موسیقی بسیار فاخر دینی است و به وسیله کسانی که الحان خوشی داشتند و کاملاً به موسیقی مسلط بودند اجرا میشد. آنها با این موسیقی و الحان مردم را دعوت، تشویق و ترغیب میکردند که برای ماه مهمانی خدا آماده شوند. در تهران قدیم، اهل کوچه و بازار و نیز صاحبخانهها در منازل اعیان و اشراف، متناسب با درآمدشان از کسانی دعوت میکردند و قاعده این بود که تا شب نوزدهم تمام اشعاری که خوانده میشد، در مناجاتخوانیها، در آمادگی برای سحر، استقبال از افطار، نویددهنده بود و شادی و ذوق و شوق را به همراه داشت. اما برای حدود ۱۰ شب این موسیقی تغییر میکرد.
از نوزدهم که شب ضربت خوردن مولای متقیان بود، این شادی جمع میشد و نوعی حزن و اندوه در زبان کسانی که شاعر و مداح بودند، جریان پیدا میکرد و مدح میشد. این مدح و نوحهها تا روز ۲۶ ماه مبارک رمضان یا شب ۲۷ این ماه - به عبارتی شب ابن ملجمکشان - ادامه پیدا میکرد و دوباره بعد از انجام رسوم این شب، اهالی با شادی و شور به استقبال عید سعید فطر میرفتند.»